Cesja umowy leasingu

Jak już wskazano, cesja umowy leasingu dotychczas wiązała się z ryzykiem uznania przez organy podatkowe, iż przeniesienie praw i obowiązków przez dotychczasowego korzystającego na nowego korzystającego skutkuje „przerwaniem" okresu trwania umowy leasingu dla celów podatkowych. Organy podatkowe dość powszechnie uznawały bowiem, iż umowa po jej przeniesieniu na nowego korzystającego stanowi nową, dla celów podatkowych, umowę, która musi spełniać wszystkie warunki właściwe dla umowy leasingu. Jeśli warunki w zakresie spłaty wartości początkowej bądź minimalnego okresu trwania umowy nie były spełnione przez „nową" umowę, organy nakazywały traktować ją na równi z umową najmu bądź dzierżawy. Gdyby przyjąć takie założenie, finansujący nie byłby uprawniony by sprzedać nowemu korzystającemu przedmiot umowy po zakończeniu jej trwania po cenie odbiegającej od rynkowej, zaś w przypadku samochodów osobowych korzystający mógłby zaliczyć wydatki związane z używaniem pojazdu do kosztów podatkowych wyłącznie pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów (przy czym podlegałyby one limitowaniu).

Przeciwne stanowisko zajął NSA, który w wyroku z 18.04.2012 r. (II FSK 1755/10) wskazał, iż przepisy prawa podatkowego kreują określone wymogi dotyczące umowy leasingu, przy czym wszystkie te wymogi mają charakter przedmiotowy, nie zaś podmiotowy. Zarówno warunek minimalnego okresu trwania umowy, jak i spłaty wartości początkowej oraz przedmiotu umowy dotyczą samej umowy, nie zaś jej stron. Tym samym, elementy decydujące o tym, że dana umowa jest kwalifikowana jako umowa leasingu, nie ulegają zmianie na skutek cesji praw i obowiązków wynikających z umowy leasingu na inny podmiot. Identyczne stanowisko zajął również WSA w Warszawie, który w wyroku z 15.11.2012 (sygn. III SA/Wa 649/12) potwierdził, iż ustawodawca nie uzależnił kwalifikacji danej umowy jako umowy leasingu od warunku zachowania niezmienności stron tej umowy w czasie jej trwania.

Kliknij, aby przeczytać całość: TUTAJ >>